Ik vind het altijd knap als mensen herinneringen kunnen vertellen uit hun peuter- of kleuterjaren. Ik heb ze namelijk niet, die peuterherinneringen. Ik kan je genoeg verhalen vertellen hoor, over hoe ik als peuter/kleuter was. Dat ik op verjaardagen rond de tafel liep en iedereen zijn of haar shag of sigaretten terug gaf. Of dat ik erg bazig was in het spelen met mijn broer. Maar dat zijn verhalen die ik hoor van anderen over mijzelf. Als ik naar de foto’s kijk van toen, moet ik heel veel plezier hebben gehad. Maar herinneren? Ho maar.
Wat dan wel mijn eerste herinnering was? Geen flauw idee eigenlijk.
Leave a Reply