Ik besef dat ik een erg rustig en prettige leventje heb als ik vertel dat ik geen enge gebeurtenissen heb meegemaakt. Nou scheelt het natuurlijk dat ik mij zelden in een slachtofferrol laat duwen. Zo loopt mijn honduitlaatroute langs de Dommel. Een plek die ‘s avonds en ‘s nachts niet verlicht wordt. Veel medehondeneigenaren (vooral vrouwen) lopen daar in het donker niet graag rond. Ik heb daar geen last van. Ik loop daar gewoon in het donker rond en kijk iedereen die er ‘s avonds rondloopt (mede honden wandelaars en soms wat opgeschoten jeugd) recht in zijn of haar gezicht aan met een houding van ”Probeer mij aan te raken en je hebt een probleem”.
Dus enge gebeurtenissen? Ik zou het niet weten. Oh wacht, misschien eentje? In 1982 op 9-jarige leeftijd vanachter een stel kussens de allernieuwste clip van Michael Jacksons ”Thriller” kijken.
Leave a Reply