Ik geef het toe. Ik ben een WK voetbal juicher. Vier jaar lang geef ik niets om voetbal. Ik snap niets van de spelregels en het zal mij werkelijk worst wezen of de Lutjebroek Boys winnen of verliezen van Verwegistan 12.
Maar zodra het WK er is kijk ik elke Nederlandse wedstijd. Oke, wel gewoon thuis, in mijn eigen – niet oranje – kloffie, zonder juichpakken en hamsters. De spelregels snap ik nog steeds niet, maar goal=goal.
Deze WK heb ik genoten. Een team waarvan iedereen – zelfs ik – dacht dat ze niet ver zouden komen, hebben het maar mooi geschopt tot de halve finale. Vriend en vijand in verbazing achter zich latend. Zo zie je maar weer: In het verleden behaalde resultaten, bieden geen garantie voor de toekomst 🙂
Ik ben trots op ‘ons team’ en iedereen die vandaag gaat afgeven op het Nederlands team moet zich eens heel diep schamen.
Leave a Reply